Rozwiązania opakowaniowe dostosowane do dyrektywy plastikowej (SUP)

Redukcja tworzyw sztucznych wszędzie, gdzie to możliwe, jest częścią rosnącego trendu znanego jako Life After Plastic ("życie po plastiku"). Pierwszym celem dyrektywy plastikowej przyjętej w 2019 roku jest ograniczanie wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko, w szczególności na środowisko wodne i na zdrowie ludzkie. Drugim celem jest promowanie przejścia na gospodarkę w obiegu zamkniętym dzięki innowacyjnym i zrównoważonym modelom biznesowym, produktom i materiałom. W tym artykule wyjaśnimy, co to oznacza dla branży gastronomicznej.

Art. 5 dyrektywy plastikowej (SUP) przewiduje zakaz obrotu dziesięcioma produktami plastikowymi jednorazowego użytku. Produkty z tworzyw sztucznych, które mają być zakazane na mocy dyrektywy, obejmują:

• sztućce (widelce, noże, łyżki, pałeczki);
• talerze;
• słomki;
• patyczki kosmetyczne;
• mieszadła do napojów;
• patyczki do mocowania i podtrzymywania balonów;
• pojemniki na żywność wykonane ze spienionego polistyrenu;
• produkty wykonane z oksydegradowalnego* tworzywa sztucznego.

Dostosowanie do nowych norm unijnych będzie wyzwaniem dla branż produkujących opakowania i pakowane towary. Harmonogram wprowadzania nowych wymogów prezentujemy poniżej:

• od 3 lipca 2021 r. zakaz wprowadzania do obrotu 10 plastikowych produktów jednorazowego użytku,
• od 3 lipca 2021 roku wszystkie kubki jednorazowe, plastikowe, jak i papierowe, muszą być oznakowane określoną grafiką,
• od 3 stycznia 2025 r. nakrętki i wieczka plastikowe będzie można wprowadzić do obrotu tylko pod warunkiem, że będą one przymocowane na stałe do butelek i pojemników
• od 2025 r. wszystkie butelki plastikowe muszą być wykonane w minimum 25% z materiału pochodzącego z recyklingu, a od 2030 r. - w 30%;
• do 2025 r. poziom zbiórki i recyklingu plastikowych butelek jednorazowego użytku na napoje ma wynieść 77%, a do 2029 r. - 90%.

Ekologiczne opakowania to nie tylko estetyczny i naturalny kolor. Są biodegradowalne, dzięki czemu nie zanieczyszczają środowiska. A co z ich praktycznością? Nadają się do transportu suchej, mokrej i tłustej żywności. Drewniane sztućce czy jadalne talerze z otrębów to przykłady naczyń, które już są używane na rynku europejskim. Do tworzenia innowacyjnych, ekologicznych opakowań wykorzystywane są różne powszechnie dostępne zasoby naturalne - w tym bambus, włókno kokosowe i algi. Ciekawym pomysłem jest również ponowne wykorzystanie surowców, które stanowią odpady z innych branż czy rodzajów produkcji - jak w przypadku plastikowych kubków wielokrotnego użytku ze zużytych fusów kawowych. Poniżej przykłady opakowań alternatywnych dla tych plastikowych oraz ich zalety i wady.

Opakowania papierowe

Pudełka na żywność wykonane z papieru są jedną z najlepszych opcji ze względu na ochronę środowiska. Jednak nie nadają się do wszystkiego. Doskonale nadają się do frytek, burgerów czy pizzy. W papier można też zawijać tortille, różnego rodzaju kanapki, ciastka i słodycze. Nie da się jednak zapakować potraw bardzo wilgotnych, zawierających dużo sosu albo też zup. Oczywiście istnieją pojemniki papierowe, które spełniają takie wymagania, ale najczęściej są one pokryte od wewnątrz klasyczną folią, co nie tylko czyni je nieekologicznymi, ale także bardzo trudnymi do przetworzenia (oddzielenie cienkiej warstwy folii od papieru jest prawie niemożliwe). Drugą wadą opakowań papierowych jest to, że utrzymują ciepło krócej niż np. aluminium czy styropian.

Opakowania z trzciny cukrowej

Pudełka z trzciny cukrowej to świetny wybór. Wytwarzane są z wytłoków, czyli odpadu po obróbce trzciny cukrowej. Są więc nie tylko wykonane z naturalnych surowców, ale stanowią również przykład upcyklingu - wykorzystania odpadów do wytworzenia czegoś wartościowego. Opakowania z bagassy (wytłoków z trzciny cukrowej) mają wiele zalet. Lepiej utrzymują ciepło niż papier, nie przemakają przez ok. 12 godzin (w tym czasie z pewnością potrawa dotrze do klienta i zostanie skonsumowana) i można ich używać w kuchence mikrofalowej. Ponadto tego typu pojemniki są w pełni kompostowalne i chociaż nie zaleca się ich kompostowania w domowych kompostownikach, zdecydowanie należy je wrzucić do pojemnika na bioodpady.

Opakowania z otrębów

Talerze, miski i sztućce jednorazowe z otrębów nie nadają się do pakowania żywności na wynos, ale można je dodawać do zamówień klientów, żeby np. zamówionym daniem można było się podzielić. Naczynia z otrębów są bardzo sztywne, dzięki czemu są wygodne w użyciu. A jeśli ktoś ma ochotę, może nawet taki talerz z otrębów zjeść. Łatwo też się rozkładają, dlatego tego typu naczynia należy wyrzucić do pojemnika na bioodpady.

Opakowania bambusowe

Sztućce jednorazowe są często wykonywane z bambusa, ponieważ są sztywne, trwałe i odporne na wysoką temperaturę. Ostatnio jednak pojawia się także coraz więcej talerzy i tac wykonanych z tego materiału. Popularność zyskały małe bambusowe "łódeczki" do serwowania przekąsek. Chociaż są one również kompostowalne, ich wielką wadą jest to, że raczej nie nadają się do dań pakowanych na wynos lub na dowóz.

Opakowania wielokrotnego użytku

Jest to najbardziej radykalne, ekologiczne i bezodpadowe rozwiązanie. Szczególnie przydatne są do małych dań, takich jak jogurty z musli, musy, pasty, zupy czy sałatki. Szklane słoiki po spożyciu można zwrócić do lokalu, dzięki czemu powstaje mniej odpadów, ponieważ naczynie wraca do obiegu. Niestety jest to oferta skierowana tylko do osób o wyjątkowo silnych poglądach proekologicznych. Pojemniki te prawie nie generują odpadów, są odporne na niskie i wysokie temperatury, można je umieszczać w kuchence mikrofalowej i piekarniku oraz są neutralne dla żywności, ale mają również istotne wady. Są ciężkie, więc ich transport generuje większy ślad węglowy, a przede wszystkim skomplikowany jest system dostarczania, zbierania, czyszczenia i dezynfekcji pojemników, przez co pakowane w ten sposób posiłki są znacznie droższe.

Opakowania z tworzywa biodegradowalnego

Bioplastik jest wykonany z polilaktydu (inaczej: polikwasu mlekowego, PLA), a więc, podobnie jak konwencjonalne tworzywo sztuczne, jest polimerem. Różnica polega na tym, że produkty z polilaktydu są kompostowalne i rozkładają się w ciągu 45-90 dni. Dlatego należy je wyrzucić, podobnie jak naczynia z bagassy, ​​do recyklingu. Zaletą bioplastiku jest również to, że zachowuje się prawie tak samo jak plastik wykonany z ropy naftowej, dzięki czemu jest całkowicie odporny na wodę. Służy do produkcji kubków do napojów, miseczek do zup, sosów i sałatek, pokrywek do pojemników oraz słomek. Dobra wiadomość jest taka, że ​​z PLA produkuje się również folie uszczelniające, dzięki czemu catering na wynos można zapakować w pudełko z trzciny a następnie szczelnie zamknąć folią PLA.

* Tak zwane oksydegradowalne plastiki są tradycyjnymi tworzywami sztucznymi, które zawierają dodatki przyśpieszające rozpad materiału na bardzo małe drobiny, a proces ten jest inicjowany przez promieniowanie ultrafioletowe lub wysoką temperaturę.

Jeśli chcesz być na bieżąco z nowinkami ze świata gastronomii, otrzymywać wiedzę przydatną w prowadzeniu lokalu gastronomicznego i informacje o nowych produktach i konceptach w Aviko, ZAPISZ SIĘ DO NASZEGO NEWSLETTERA, korzystając z formularza poniżej.